BIOGRAFIJA
Ljubomir Ljuba Popović – u svetu poznat kao Ljuba, rođen je 14. oktobra 1934. godine, u Tuzli, od majke Spasenije iz svešteničke porodice i oca Alekse, trgovca koji je posedovao imanje sa krčmom i dućanom, na drumu između Tuzle i Zvornika. Neposredno pred početak Drugog svetskog rata porodica se seli u Valjevo, izbegavši na taj način pokolje koje su, nad srpskim življem, počinile pronacistički orjentisane muslimanske borbene formacije.
U Valjevu Ljuba završava osnovnu školu, a potom nižu i višu gimnaziju. Za taj period vezani su druženja i igre s vršnjacima, ulazak u svet avanturističkih romana, fascinacija fudbalom i prvi nagoveštaji crtačkog dara. Za potrebe jednog od lokalnih bioskopa izrađuje reklamne panoe velikog formatasa scenama iz filmova, zahvaljujući kojima stiče i svoje prve honorare. Uporedo, rađa se strasna privrženost sedmoj umetnosti koja će trajati do kraja Ljubinog života.
Po završenoj gimnaziji dobija status selektora i dobavljača filmova za valjevski bioskop, malu stipendiju i mogućnost da svoje crtačko umeće usavrši na beogradskoj Akademiji za primenjenu umetnost. Promašivši rok za polaganje prijemnog ispita, upisuje se na istoriju umetnosti i, istovremeno, tokom cele školske godine, studiozno izučava crtež u večernjoj školi crtanjau Šumatovačkoj ulici. Duh Šumatovačke – kroz koju su prošli mnogi poznati slikari – Ljuba će, naredne godine, preneti i na Akademiju za primenjenu umetnost. Tu nastaju njegove studije aktova u prirodnoj veličini kao i prve uljane slike sa čudnovatim prikazama i zagušljivom atmosferom. Iskorak u slikarski individualizam je loše viđen od strane profesora i Ljuba biva izbačen, sa treće godine studija.
Studiranje nastavlja zahvaljujući podršci Marka Čelebonovića, koji ceni njegov rad i prima ga u svoju klasu, na četvrtu godinu Akademije za likovnu umetnost. Zbog odlaska Čelebonovića u Pariz, Ljuba završava petu godinu u klasi Đorđa Andrejevića Kuna a potom i dvogodišnji specijalni tečaj (danas bi se to zvalo “master“) kod Mila Milunovića. Na jednoj od studentskih izložbi Ljubini radovi privlače pažnju Leonida Šejke, osnivača pokreta Mediala koji neformalno postoji već nekoliko godina. Ljuba će prvi put zajednički izlagati sa grupom Mediala 1960. godine, u Galeriji grafičkog kolektiva.
U jesen 1963. godine Ljuba definitivno napušta Beograd i odlazi u Pariz, ponevši sa sobom samo jedan blok sa crtežima i nekoliko oslikanih platana smotanih u rolnu. Prvih meseci izdržava se radeći molerske poslove, štedi novac i napokon se, po preporuci Marka Čelebonovića i Mila Milunovića, javlja g-đi Žinet Sinjak (ćerki slikara Pola Sinjaka) koja ga upoznaje sa Reneom de Solijeom, eruditom i uglednim teoretičarem umetnosti. Rene de Solije će 1971. godine objaviti monografiju o Ljubi – prvu ikad objavljenu monografiju u Francuskoj o nekom našem slikaru.
Posredovanjem Renea de Solijea Ljuba stupa u kontakt sa pariskim galeristom, Marselom Zerbibom, koji mu otkupljuje platna donesena iz Beograda, pronalazi atelje i počinje da organizuje izložbe u Parizu i Briselu. Sarađujući sa Zerbibom, poklonikom nadrealizma i zaštitnikom njegovih sledbenika, Ljuba se postepeno upoznaje sa mnogim važnim akterima pariske umetničke i intelektualne scene. Uskoro će o njemu pisati Andre Pjer de Mandijarg, Alen Žufroa, Etijambl, Patrik Valdberg, Alen Boske, Gustav Rene Hoke… Zahvaljujući Zerbibu, Ljuba stupa u kontakt i sa pariskom galeristkinjom Tesom Erold, sa kojom će raditi i ostati prijatelj sve do poslednjih dana života.
Ljubina internacionalna karijera obeležena je velikim brojem samostalnih i kolektivnih izložbi (Pariz, Brisel, Njujork, Ženeva…), izlaskom trinaest monografija (najznačajnije: 1980. godine, kod njujorške izdavačke kuće Alpine Fine Arts – sa tekstom An Tronš i 2003. godine, u izdanju pariske kuće Cercle d’Art – sa tekstom Sarana Aleksandrijana), bogatom filmografijom i velikim brojem članaka u umetničkim i književnim časopisima. Paralelno sa aktivnostima na međunarodnom planu, Ljuba je na upečatljiv način obeležio i kulturni prostor svoje zemlje i svog rodnog kraja. Na njegovu inicijativu osnovana je Moderna galerija Valjevo, koja uspešno posluje već više od trideset godina.
Ljuba je umro 12. avgusta 2016. godine, u Beogradu. Sahranjen je u Valjevu, na brdu iznad kuće u kojoj je proveo detinjstvo.